โ๐๐ฌ ๐ธ๐ช๐ญ ๐ป๐ฐ ๐จ๐ณ๐ข๐ข๐จ ๐ฌ๐ช๐ฆ๐ป๐ฆ๐ฏ ๐ท๐ฐ๐ฐ๐ณ ๐ฎ๐ช๐ซ๐ป๐ฆ๐ญ๐ง. ๐๐ช๐ฆ๐ต ๐ฆ๐ญ๐ฌ๐ฆ ๐ฅ๐ข๐จ ๐ต๐ฐ๐ต ๐ญ๐ข๐ข๐ต ๐ฅ๐ฐ๐ฐ๐ณ๐ธ๐ฆ๐ณ๐ฌ๐ฆ๐ฏ. ๐๐ฏ๐ฆ๐ณ๐จ๐ช๐ฆ ๐ฐ๐ท๐ฆ๐ณ๐ฉ๐ฐ๐ถ๐ฅ๐ฆ๐ฏ ๐ฐ๐ฎ ๐ต๐ฆ ๐ฌ๐ถ๐ฏ๐ฏ๐ฆ๐ฏ ๐ด๐ฑ๐ฐ๐ณ๐ต๐ฆ๐ฏ ๐ฆ๐ฏ ๐ฎ๐ช๐ซ๐ฏ ๐ท๐ณ๐ช๐ฆ๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ฏ ๐ต๐ฆ ๐ป๐ช๐ฆ๐ฏ. ๐๐ข๐ข๐ณ ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ญ๐ถ๐ฌ๐ต ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ฐ๐ฎ ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ต๐ฆ ๐ท๐ฆ๐ณ๐ข๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ฆ๐ฏ. ๐รฉ๐ฏ ๐ฏ๐ฆ๐จ๐ข๐ต๐ช๐ฆ๐ท๐ฆ ๐ฐ๐ฑ๐ฎ๐ฆ๐ณ๐ฌ๐ช๐ฏ๐จ ๐ฆ๐ฏ ๐ช๐ฌ ๐จ๐ข ๐ธ๐ฆ๐ฆ๐ณ ๐ฑ๐ญ๐ฆ๐ข๐ด๐ฆ๐ฏ.โ
Met dit verhaal kwam een coachee bij me. Al snel voelde ik, dat we dit met praten niet gaan oplossen. Als oefening pakte ik de โlevenslijnโ uit mijn gereedschapskist. Een krachtige oefening waarbij de coachee belangrijke gebeurtenissen op een tijdslijn neerlegt. De plek van de briefjes geeft het gevoel bij de gebeurtenis aan.
Haar leven voor haar op de grond. Haar aandacht werd getrokken naar een briefje over een nare gebeurtenis in haar kindertijd.
โGa maar eens op die plek staan. Voelen wat je toen voelde.โ
โ๐๐ฉ, ๐ฎ๐ข๐ข๐ณ ๐ฅ๐ข๐ข๐ณ ๐จ๐ฆ๐ญ๐ฐ๐ฐ๐ง ๐ช๐ฌ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ช๐ฏ ๐ฉ๐ฐ๐ฐ๐ณ.โ
โMaak niet uit, ga er maar gewoon staan.โ
Ze ging er staan en binnen een paar minuten stroomden de tranen over haar wangen. Pijn, verdriet, boosheid, het kwam er allemaal uit.ย De eerste stap om haar patroon te doorbreken was gezet.