Ik ben onderweg met de trein naar Utrecht. Het is druk, ik moet staan. Er stapt een vrouw in met krukken, ze heeft moeite om te blijven staan. Niemand van de zittende passagiers lijkt in beweging te komen. Een ๐๐๐ซ๐ค๐๐ก van ergenis ontstaat in mijn lijf. Al snel gevolgd door de ๐๐๐๐๐๐๐ฉ๐: โWaarom staat er niemand op?โย Mijn ๐ค๐ซ๐๐ง๐ฉ๐ช๐๐๐๐ฃ๐๐๐ฃ staan al in de startblokken:
- โMensen zijn alleen maar met zichzelf bezig.โ
- โNiemand is zich bewust van zijn omgeving.โ
- โIk hoef dit toch niet op te lossen, die vrouw kan ook zelf om hulp vragen.โ
En bijna laat ik mijn ๐๐ช๐ฉ๐ค๐ข๐๐ฉ๐๐จ๐๐๐ ๐๐๐๐ง๐๐ het overnemen. โTerugtrekken als het moeilijk wordtโ. ๐๐ฆ๐ฆ๐ด: niks doen.
โจโโโโโ
โIs er iemand die wil opstaan voor deze mevrouw?โ
Verschrikt kijkt een man op uit zijn boek en maakt direct plaats voor haar. De vrouw kijkt me dankbaar aan, de man lacht vriendelijk naar me. Mijn dag is weer goed.
โจโโโโโ
Overtuigingen, gedachten invullen voor een ander, automatisch gedragโฆ..we doen het de hele dag door. Als je je hier bewust van wordt, kun je besluiten om ander gedrag in te zetten. Soms met een beter resultaat.