𝗖𝗼𝗮𝗰𝗵𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗱𝗲 𝗱𝗮𝗴𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸𝘀𝗲 𝗽𝗿𝗮𝗸𝘁𝗶𝗷𝗸

In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik een puzzel van 3000 (!) stukjes gekocht. “Zodat mijn zoons wat te doen hebben in de resterende tijd van de vakantie. 3000 – dat is dus echt heeeeeel veel. We hebben een grote eettafel, maar die ligt dan ook helemaal vol! Ik heb een uurtje gepuzzeld en heb misschien 10 stukjes aangelegd. “Dit gaat nooooit lukken!”

Het doet me denken aan een coachgesprek dat ik laatst had met een arts-assistent. Ze had veel op haar bordje. Een baby van een half jaar, achterstand in de opleiding, veel reistijd, een tekort aan assistenten, waardoor extra diensten. Haar to-do lijst was zo lang, dat ze geen idee had waar te beginnen.

Ik hielp haar met structuur en prioriteiten. Ik liet haar keuzes maken wat aandacht verdiende en wat best op een lager pitje kon. Ze leerde accepteren dat niet alles perfect hoeft te zijn en dat het soms anders gaat dan je zou willen. Na een paar sessies kwam ze met een lach binnen.

Deze tactiek werkt eigenlijk ook prima voor de puzzel:

🧩Eerst de randjes
🧩Stukjes sorteren op kleur
🧩Genieten van het puzzelen
🧩Ook 10 stukjes is vooruitgang
🧩Accepteren dat we even niet aan tafel kunnen eten (gelukkig is het mooi weer 😎)

Dat vind ik het leuke aan coachen van mensen, ik leer er zelf ook altijd weer van.