Een tijdje terug kreeg ik een wit rubber armbandje van iemand. Het hoort bij de “21 dagen niet klagen challenge”. Het idee is simpel: 21 dagen niet klagen, niet schelden, en niet roddelen. Het witte bandje doe je om je pols. Elke keer als je klaagt, doe je het bandje om je andere pols en begint de teller weer op nul. Tijdens mijn coachtrajecten heb ik het vaak over “klagen” of anders gezegd, over “onvoldoende verantwoordelijkheid nemen over je eigen leven”.
Dus hé, deze challenge is mij op het lijf geschreven. Immers, 𝙥𝙧𝙖𝙘𝙩𝙞𝙘𝙚 𝙬𝙝𝙖𝙩 𝙮𝙤𝙪 𝙥𝙧𝙚𝙖𝙘𝙝!
En toch, al meer dan een maand ligt dat bandje ergens in een hoek. Waarom? Ik heb geen zin om al die tijd met een lelijk bandje om mijn pols te lopen (𝗞𝗟𝗔𝗔𝗚). Er is niemand die met mij mee wil doen (𝗞𝗟𝗔𝗔𝗚). Waarom zou ik dit eigenlijk doen? (𝗞𝗟𝗔𝗔𝗚).
Wat zeg ik ook alweer tegen mijn coachees? Wat kun je ook doen in plaats van klagen?
✨Dat bandje is lelijk, dan maak ik toch een andere! 𝙫𝙚𝙧𝙖𝙣𝙙𝙚𝙧𝙚𝙣
✨Als niemand mee wilt doen, dan doe ik het toch alleen! 𝙖𝙘𝙘𝙚𝙥𝙩𝙚𝙧𝙚𝙣
✨Dit lijkt me eigenlijk best heel leuk om te doen! 𝙣𝙞𝙚𝙪𝙬𝙨𝙜𝙞𝙚𝙧𝙞𝙜 𝙯𝙞𝙟𝙣
Vandaag…dag twee…bij het ontbijt gaat het mis. Ik had het niet eens door, maar één van mijn kinderen wel: “Ja, dat was klagen! Andere pols!”
Nog een beetje oefenen.
