“𝘔𝘢𝘮, 𝘥𝘳𝘰𝘰𝘮 𝘫𝘪𝘫 𝘦𝘳𝘷𝘢𝘯 𝘰𝘮 𝘦𝘦𝘯 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯 𝘤𝘰𝘢𝘤𝘩𝘳𝘶𝘪𝘮𝘵𝘦 𝘵𝘦 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯?”
“Nee, eigenlijk niet”
“𝘌𝘤𝘩𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘵? 𝘑𝘦 𝘮𝘰𝘦𝘵 𝘸𝘦𝘭 𝘥𝘳𝘰𝘮𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘩𝘰𝘰𝘳!”
“Oh, maar ik heb wel dromen!”
“𝘞𝘢𝘵 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘫𝘦 𝘥𝘳𝘰𝘮𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘯?”
Ik droom ervan om nog meer te gaan coachen. Zowel individueel als groepen. Openstellen voor de ander, verbinden, meebewegen, richting geven, confronteren, spiegelen, stilstaan, ontroeren, groeien.
𝘝𝘰𝘰𝘳 𝘮𝘪𝘫 𝘪𝘴 𝘤𝘰𝘢𝘤𝘩𝘦𝘯 𝘢𝘭𝘴 𝘥𝘢𝘯𝘴𝘦𝘯. 𝘌𝘭𝘬𝘦 𝘬𝘦𝘦𝘳 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘴, 𝘦𝘭𝘬𝘦 𝘬𝘦𝘦𝘳 𝘮𝘰𝘰𝘪.
Dat is mijn droom. En een eigen ruimte is daar geen onderdeel van. Juist niet. Ik huur nu ruimtes op verschillende plekken. Zo was ik laatst op een mooie locatie midden in Amsterdam. Een paar straten van waar ik een jaar heb gewoond. Naast een intense coachsessie, kreeg ik er gratis een trip down memory lane bij. Daar word ik nou blij van.
