Ik begeleid veel mensen in mijn coachpraktijk. En ook al heeft iedereen zijn eigen unieke verhaal, in essentie gaat het vaak om hetzelfde:
๐๐ฒ๐๐ถ๐ฒ๐ป ๐๐ถ๐น๐น๐ฒ๐ป ๐๐ผ๐ฟ๐ฑ๐ฒ๐ป
Mensen willen erkend worden voor wat ze kunnen en wie ze zijn. Mensen willen zich gewaardeerd en geliefd voelen. Maar helaas, je wordt niet altijd gezien op de manier zoals jij zou willen. Om de pijn van een negatief oordeel of afwijzing niet te hoeven voelen, ontwikkelen mensen ๐ฎ๐ณ๐๐ฒ๐ฒ๐ฟ๐บ๐ฒ๐ฐ๐ต๐ฎ๐ป๐ถ๐๐บ๐ฒ๐ป. Pleasen, ruziemaken, perfectionisme, succesvol zijn, conflict mijden, etc.
Ook ik wil graag gezien worden รฉn ben bang voor afwijzing.
Eรฉn van mijn afweermechanismen is het niet aannemen van complimenten. Ik maak het klein, โach zo bijzonder is het nietโ of ik kets het meteen terug, โmaar jij kunt dat nog veel beter.โย Dus juist op de momenten dat mensen mij zien (een compliment geven), trek ik een muurtje op. Alsof ik bang ben dat het compliment niet echt is en er alsnog een kritisch oordeel volgt.
Afweermechanismen, ze behoeden je voor pijn. En tegelijkertijd staan ze je ๐๐ฒ๐ฟ๐น๐ฎ๐ป๐ด๐ฒ๐ป๐ vaak in de weg. Het kan dus heel nuttig zijn om je afweermechanismen te kennen, herkennen en erkennen. Als je je er ๐ฏ๐ฒ๐๐๐๐ van bent, kun je ook kiezen wanneer het nuttig is om ze in te zetten en wanneer ook niet.
Complimenten in ontvangst nemen, kan ik tegenwoordig best goed. Is deze post dan bedoeld om te vissen naar complimentjes? Nee, zeker niet (alhoewel het wel leuk is om ze te krijgen). Het doel is vooral om je aan het denken te zetten over je ๐ฒ๐ถ๐ด๐ฒ๐ป ๐ด๐ฒ๐ฑ๐ฟ๐ฎ๐ด. Welke afweermechanisme zet jij geregeld in? En helpt het je of zit het je in de weg?
